top of page
julia dubaj-2.jpg

Pomysłodawczyni projektu Mozaika - Wspólnie Silniejsi. Antropolog kultury o specjalności antropologia wizualna i film etnograficzny, zainteresowana głównie antropologią współczesności i działaniami społecznymi. Od młodości zafascynowana filmem dokumentalnym - szczególnie Polską Szkołą Dokumentu, oraz animacją przede wszystkim polskich mistrzów gatunku takich jak Julian Józef Antonisz, Zbigniew Rybczyński, Jan Lenica, Stefan Schabenbeck; czy czeski "alchemik surrealizmu" Jan Svankmajer. Organizatorka przeglądów filmowych - filmów antropologicznych Oczy-Rzeczy-Wistości  2006 - 2007 czy animacji poklatkowej Poklatkowo 2005. Od kilku lat prowadzi Wytwórnie Jasno (link na dole w LOGO), w ramach której współpracuje przede wszystkim z organizacjami pozarządowymi oraz dokumentuje działania teatralne m.in. dla Teatru Wiczy czy Walny Teatr również w ramach projektu Kaskaderzy Teatru dotowanego z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Prowadzi warsztaty video w ramach programów takich jak Równać Szanse czy Lato w Teatrze - Instytutu Teatralnego. W okresie 2017 - 2019 pracuje również jako terapeuta w dwóch Klubach Samopomocy "Wspólnie Silniejsi" i "Optymiści" w ramach projektu „Rozwój usług opiekuńczych w Gminie Miasta Toruń”. W swojej pracy w powyższych placówkach łączy zainteresowania szeroko pojętej estetyki z pracą na rzecz pomocy osobom zagrożonych wykluczeniem, rozwija autorskie warsztaty twórcze wokół obszarów takich jak: ukierunkowanie uwagi na to co we mnie, w innych i wokół mnie dobre; docenienie tego co oczywiste. Zagadnienia te pogłębiane są podczas warsztatów które oscylują tematycznie od ekologii poprzez wartości naturalnych produktów do malarstwa geometrycznego, animacji, fotografii czy działań twórczych w przestrzeni miasta. Od wielu lat angażuje się również w różnorodne działania społeczne wielu instytucji pracujących na rzecz poprawy sytuacji osób takich jak: osoby bezdomne, dzieci "wychowujące się na ulicy", osoby niepełnosprawne, podopieczni Hospicjum dla dzieci Nadzieja, osadzeni Aresztu Śledczego w Toruniu, osadzone Zakładu Karnego w Grudziądzu (w tym m.in. kobiety osadzone z dziećmi).

Julia Andruszko
rafał w afryce-2.jpg
Rafał Kołacki

Pracownik Fabryki Sztuki, specjalista od spraw programowych w tej instytucji. Jego zainteresowania od zawsze związane były z muzyką. Jako archeologa interesowała go głównie archeomuzykologia jako etnologa etnomuzykologia i muzyczne subkultury młodzieżowe. Jako praktyka przede wszystkim hard core/punk i muzyka etniczna (szczególnie rytualna). Jest związany z następującymi zespołami: HATI, T’ien Lai, Molok Mun, Innercity Ensemble, Mammoth Ulthana i DAO. Aktualnie nie porzucając starych fascynacji pasjonuje się badaniem dźwiękowej tkanki miejskiej. Jest pomysłodawcą i współtwórcą multimedialnego projektu Tonopolis, który w sposób subiektywny miał scharakteryzować dźwiękowe otoczenie Torunia. Jest uczestnikiem edukacyjnego projektu Dźwiękospacery, w ramach którego prowadzi warsztaty z dziecćmi i studentami, próbując uwrażliwiać ich na dźwięki sonosfery oraz świadome, głębokie nasłuchiwanie. Nagrywa, słucha, tworzy ale również analizuje teoretycznie zgromadzony materiał, chcąc w swoich badaniach poruszyć problem wzajemnego stosunku dźwięku (to jak słyszymy) do cech i ról społecznych jakie przyjmujemy. Interesuje go również komunikacyjna funkcja dźwięku, to jak, gdzie i kiedy dźwięki stają się komunikatami. Wielokrotnie był instruktorem grup dźwiękowych podczas projektu Lato w Teatrze - Instytutu Teatralnego. Prowadzi również działalność solową, pasjonując się w swojej twórczości sztuką field recording (w jej różnych wariantach), perkusyjną muzyką akustyczną oraz elektroniką z gatunku drone music. Nagrywa muzykę do filmu (Panoptikon 2013), słuchowisk i bajek (Bajki dla odważnych 2013, Szyprowie, prosta historia usłyszana na wodzie 2017). Do tej pory wydał kilka albumów solowych: Tonopolis. Impression from the Town (2010); Panoptikon (2013); Ninkyo Dantai (2014), której bazą dźwiękową są odgłosy różnego rodzaju urządzeń energetycznych (transformatorów, wentylatorów etc.); Aux oreilles d'un etranger (2015), nagrania terenowe ze Stambułu. W marcu 2016 roku miała premierę jego kolejna płyta Hijra. NOISE from the Jungle, z dźwiękami z obozu dla uchodźców z Calais, a w sierpniu 2017 płyta z Łukaszem Jędrzejczakiem i Elą Schulz Sawt/Sur będąca ich wspólną dźwiękowo-fotograficzną relacją z pobytu w Marrakeszu. Wydał także płyty dokumentujące otoczenie dźwiękowe Etiopii i Iranu. Jest autorem instalacji dźwiękowych. Prowadzi niezależne wydawnictwo płytowe Noisen Records. Od kilku lat jest także kuratorem międzynarodowego festiwalu CoCArt Music Festival oraz cyklu wydarzeń dźwiękowych :audioskopia. Był koordynatorem projektu i płyty „Dobrze Dzieciak” w ramach projektu Struktury Kultury:        

https://soundcloud.com/search?q=dobrze%20dzieciak

Pociągnięcia pędzla
Pociągnięcia pędzla
Pociągnięcia pędzla
bottom of page